تحلیل فراوانی وقوع خشکسالی بر اساس توسعه ی یک شاخص استاندارد دو متغیره (بارش-رواناب)

خشکسالی یک پدیده‌ی تصادفی با عدم قطعیت است و برای توصیف آن نمی‌توان به یک مشخصه از خشکسالی اکتفا کرد. با توجه به اهمیت شاخص‌ها در تحلیل فراوانی خشکسالی و چندبعدی و تصادفی بودن آن، در پژوهش حاضر یک شاخص استاندارد دومتغیره (بارش ـ رواناب) براساس مفهوم کاپولا برای دو حوضه‌ی آبریز رشت (با اقلیم مرطوب) و ارومیه(با اقلیم نیمه‌مرطوب) توسعه داده شده است. سپس به تحلیل فراوانی سه‌متغیره (مدت، شدت و بیشینه‌ی شدت) براساس شاخص خشکسالی و دو شاخص استاندارد بارش و رواناب پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد که فراوانی وقوع خشکسالی براساس شاخص استاندارد دومتغیره (بارش ـ رواناب)، از دو شاخص دیگر بیشتر است و شاخص مذکور برای یک رخداد مشخص خشکسالی، کمترین دوره‌ی بازگشت را تخمین می‌زند. همچنین برای شرایط یکسان (مدت، بیشینه‌ی شدت و دوره‌ی بازگشت مشخص)، شدت خشکسالی ارومیه از رشت بیشتر است.